حوضخانه
پس از سفر فرنگستان بین سالهای 1293تا1298 ه.ق (1254تا 1259 ش) به دستور ناصرالدین شاه قسمتهای شمالی کاخ گلستان شامل تالار موزه (تالار سلام یا تاجگذاری) تالار برلیان و تالار عاج (سفره خانه) بازیرزمین آن که حوضخانه نامیده شد و دیگر ملحقات در دو طبقه تکمیل و احداث گردید.
در ضلع شمالغربی حوضخانه آب نمایی قرار داشت که از قنات مهرگرد سرچشمه می گرفت و یک شاخه آن به حوض محوطه و شاخه دیگر آن به حوض بزرگ وسط سالن منتهی می گردید. حوض در زمان پهلوی اول تخریب و آنجا را بعنوان یکی از سالنهای موزه اختصاص دادند و مسی آب نما به لوله قطوری هدایت گردید که تا سال 1360 قبل از شروع کار مترو جریان داشت.
این مکان که محل استراحت درباریان بود، در زمان پهلوی دوم جهت مراسم جشن و سرور و اعیاد مذهبی مورد بهره برداری قرار گرفت.
معماری داخلی حوضخانه که مربوط به قاجاریه می باشد، تلفیقی از هنر اروپائی و ایرانی می باشد. در سال 1376 ه.ش حوضخانه بعنوان گالری نقاشی های اروپائی افتتاح گردید و در آن برگزیده تابلوهای اهدایی سران اروپایی به پادشاهان قاجار، از جمله آثار بدیع نقاشان مشهوری چون سیمون ون گلدنر و آیوازفسکی بر اساس سیر تاریخی و روابط سیاسی و فرهنگی در معرض دید عموم قرار گرفته است.
در سال 1377 ه.ش حوضی کوچک به سبک حوضهای قدیمی به بنا اضافه گردیده است. لازم به ذکر است که اشیائی نظیر ساعت، شمعدان و ... نیز داخل موزه قرار دارد، که همه اهدایی می باشند.