عمارت بادگیر

عمارت بادگیر

عمارت بادگیر در زمان فتحعلی شاه ( 1212-1250 هجری قمری، دومین پادشاه قاجار ) و به سال 1228 هجری قمری ساخته شده است.

این عمارت از دو گوشواره، دو بالا خانه، یک تالار و یک حوضخانه تشکیل شده است.

عمارت بادگیر بطور کامل توسط ناصرالدین شاه (1264-1313 هجری قمری- چهارمین پادشاه قاجار) و به دست حاج علی خان حاجب الدوله و حتی پس از آن مورد بازسازی قرار گرفته و به شکل امروزی تغییر یافته است.

شاهد این تغییرات دو تابلو آبرنگ، اثر محمود خان صبا (ملک الشعرای دربار ناصرالدین شاه) در سالهای 1278 و 1281 هجری قمری است که تفاوتهای عمارت رادر این فاصله زمانی نشان می دهد.

در زیر تالار و عمارت مزبور حوضخانه وسیعی وجود دارد که در چهار گوشه آن چهار بادگیر بلند از کاشی معرق آبی و زرد و سیاه با قبه های زرین قرار گرفته و هوای حوضخانه ، تالار و اتاق ها به واسطه آنها کاملا خنک می شود.

شاهان قاجار معمولا اگر تابستان را در تهران بسر می بردند و به ییلاق نمی رفتند ، از این حوضخانه استفاده می کردند. تاجگذاری مظفرالدین شاه (پنجمین شاه قاجار) که مصادف با تابستان و گرمای شدید در تهران بود در تالار اصلی عمارت بادگیر به روی تخت طاووس برگزار گردید.

عمارت بادگیر گذشته از گوشواره های زیبا و بالا خانه ها و دهلیزهای متعدد ، دارای تالار بزرگی است که ارسی ها ، ستون ها ، دیوارها و سقف آن تماما از نقاشی ، گچبری، زرنگاری ، آینه کاری و منبت کاری و سنگ مرمر پوشیده شده و از این حیث یکی از تالارهای پر کار ، زیبا و جالب قدیم بشمار می رود.